Wizje Hildegardy z Bingen

Hildegarda z Bingen żyła w czasach cesarza Barbarossy, Bernarda z Claivaux, Mojmonidesa i Gerarda z Cremony. Jednoznaczne przedstawienie myśli wizjonerki z Bingen nie jest proste. Jej rozważania dotyczą skomplikowanych treści, które można rozpatrywać na różnych płaszczyznach.

Najważniejszym aspektem w jej rozważaniach jest płaszczyzna teologiczna. Dla Hildegardy była to nienaruszalna podstawa dla rozumienia świata oraz człowieka. Prawdy związane z wiarą chrześcijańską to szkielet jej myśli i rozważań. Główną podstawą jej myśli jest Pismo Święte a szczególnie księga Genesis, proroctwa Starego i Nowego Testamentu, Psalmów oraz Apokalipsy św. Jana. Z rozważań Pisma Świętego Hildegarda czerpała swoją wizję przyszłości świata.

Na czym Hildegarda opierała swoje wizje

Analizy Hildegardy z Bingen były również oparte o wiedzę na temat myśli oraz pisma myślicieli chrześcijańskich oraz starożytnych. Były one jej dobrze znane. Analizę rozumową Hildegarda opiera o świadomie przez nią przyjęte i rozważane prawdy wiary chrześcijańskiej. Objawia się to w ścisłym połączeniu przez nią życia ludzkiego ze sferą chrześcijańską. Hildegarda opierała myślenie o czasie i przestrzeni ze światem sakralnym. Myśli Hildegardy dotyczą również sfery treści psychicznych i nieświadomych. Wyraża się to w wizjach mających formę kolistą i koncentryczną. Na tej podstawie dokonywała analizy pod względem form, kształtów, kolorów oraz odnosiła je do elementów występujących w obrazie psychicznym. Rozważania Hildegardy dotyczą głównie wymiaru teologiczno-filozoficznego.

Kim była Hildegarda z Bingen

Hildegarda z Bingen urodziła się szesnastego września 1098 roku w Rupertsberg koło Bingen nad Renem. Zmarła siedemnastego września 1179 roku klasztorze w Bingen. Była frankońską anachoretką, wizjonerką, mistyczką, uzdrowicielką, reformatorką religijną i benedyktynką. W 1136 roku została przeoryszą. Jest uznawana przez Kościół katolicki za świętą. W 2012 nazwaną ją doktorem Kościoła. Jej biografia nie jest kompletna i dobrze udokumentowana. Była dziesiątym dzieckiem urodzonym w średniozamożnej rodzinie szlachty frankońskiej Hildeberta i Machtyldy von Bernersheim. Pierwszą wizję otrzymała mając zaledwie trzy lata. W roku 1106 według ttradycji dziesięciny mając osiem lat została poświęcona Kościołowi. Przeszła wtedy pod opiekę przeoryszy zakonu benedyktynek Judyty. Otrzymała klasyczne wykształcenie przygotowując się do roli mniszki w Disibodenbergu. Dzięki inteligencji i umiejętności wykorzystania zdobytej wiedzy zyskała rozgłos oraz uznanie. W 1136 po śmierci Jutty otrzymała nominacje na przeoryszę. Miała koncepcje roli mniszki jako „poślubionej Chrystusowi”. W efekcie przeniosła konwent do klasztoru we wsi Rupertsberg, który został ufundowany przez jej rodzinę, aby nie dzielić murów z zakonnikami. Po jakimś czasie doprowadziła do wybudowania nowego klasztoru w Ebingen dzięki czemu stała się jeszcze bardziej niezależna.