Przepowiednie Królowej Saby
Królowa Saby jest postacią dobrze udokumentowaną w źródłach pisanych. Uwaga: Saba to kraina geograficzna, królowa nie nazywała się Saba, tylko Makeeda (Michalda) a w wersji arabskiej Bilkis, Balqis lub Malikat Sabaʾ. Makeeda to imię etiopskie tej królowej, Józef Falwiusz nazywa ją Nicaule a ludy Z Kenii - Nakuti.
Królestwo Saba pojawia się wymieniona Biblii, Koranie, działach historyka rzymskiego Józefa Flawiusza i historiach Jorubów.
W Biblii królowa saby pojawia się Pierwszej Księdze Królewskiej oraz w Drugiej Księdze Kronik. (1 Krl 10,1-13, 2 Krn 9,1-12) w sumie jest księga kronik w dużym stopniu przepisuje tekst z księgi królewskiej. W Koranie jest historia o tym jak Salomon posyłał do Królowej Saby dudka z listem. Królestwo saby pojawia siętakże w księgach Hioba, Ezechiela, Izajasza i w psalmie 72 na temat Mesjasza (
królowie Szeby i Saby
złożą daninę.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie,
wszystkie narody będą mu służyły)
Według tradycji etiopskiej synem Salomona i Makeedy był Menelik I, pierwszy cesarz Etiopii.
Tak zwane Proroctwa Królowej Saby, znane też jako PROROCTWO KRÓLOWEJ SABY czyli Przepowiednie Michaldy albo inaczej Mądra Rozmowa Królowej ze Saby z Królem Salomonem - to prawdopodnie marne fałszerstwo, jarmarczne i tandetne przepowiednie z przełomu XIX i XX wieku.
Michalda mówi tam o wydarzeniach które trudno byłoby je przewidzieć prawie 1000 lat przed Chrystusem: papieżach, Chrystusie, cesarstwie rzymskim itp. Przepowiednie królowej Saby są wymysłem typowo polskim, nie znanym w pozostałych częściach świata.
Szczególnie zabawne i naiwne są przepowiednie o znakach końca świata:
Pierwszym znakiem będzie ten, że ludzie pracując ciężko cały tydzień, będą zmuszeni, żeby nie umrzeć z głodu i zapobiec nieurodzajom pracować i w dnie świąteczne i niedziele.
Drugim znakiem okaże się ten, że ludzie, mając czternaście i piętnaście lat za mąż wychodzić i żenić się będą tak młodo, lecz spokoju w małżeństwie nie będzie, stąd kłótnie, nieporozumienia i częste rozwody.
Trzeci znak nastąpi ten, że na świecie ludzie oddają się całkowicie sprawom ziemskim, więc zakwitnie sztuka, jak nigdy przedtem, posuną się nauki i umiejętności naprzód, handel i przemysł rozwinie się do ogromnych rozmiarów.
Czwartym znakiem będzie, gdy umiejętność ludzka, rozwinąwszy się pocznie z małego kawałka ziemi czerpać dochody ogromne, tak duże, że przedtem by to czarami nazwane było.
Piątym znakiem będzie rozpanoszenie się niewiary, kłamstwa i bezbożności, tak, że ludzie, zamiast uczciwości, pieniądz umiłują, jego czcić, szanować i za swego boga uważać będą.
Szósty znak nastąpi ten, gdy ziemia podrożeje niesłychanie, będą ją sprzedawać drogo, a przez to wytworzy się handel ziemią.
Siódmy znak będzie, gdy ludzie nie pozostawią ani kawałka ziemi nieuprawnej, będą szczepić wino, sadzić chmiel, a pomimo to chleb będzie drogi.
Ósmy znak, to ten, gdy w każdym państwie rzymskim będą wybijać inne monety, ustanowią różne cła, daniny, prawa, żeby jedno państwo nie wwoziło swych towarów do drugiego itp. Ciekawy jest też fragment o papieżu piotrze:
Wówczas św. Archanioł Michał zejdzie z nieba, powstanie przeciwko Antychrystowi i wtrąci go wraz z pomocnikami do otchłani piekielnych, jak przy początku świata Lucypera. A na stolicy Messjaszowej zasiądzie św. Piotr Papież i drugi rzymianin również Piotr. Bowiem Apostoł Piotr będzie pierwszym Papieżem, pasącym trzodę chrześcijańską, a ostatnim papieżem, który dokończy będzie też Piotr.
Zobac i oceń sam
KSIĘGA - PIERWSZA
Za panowania Salomona mądrość tego króla znaną była już wszędzie poza granicami państwa. Królowa Saby imieniem Michalda, kobieta roztropna, mądra, dowiedziała się też o mądrości Salomona i postanowiła go odwiedzić. Jakoż wybrała się w podróż do Jerozolimy, biorąc z sobą mnóstwo poddanych i niezliczona liczbę bogactw i kosztowności.
Do Jerozolimy podróż trwać musiała długo, droga zaś prowadziła przez Egipt słońcem spalony, odnogi Czerwonego morza i przez niezmierzone arabskie pustynie. Po wielu trudach, niewygodach i przeciwnościach, dotarła wreszcie do Jerozolimy gdzie ją król Salomon wspaniale przyjmował.
Działo się to w roku 875 przed narodzeniem Chrystusa. Józef Klaudiusz w księdze swej mówi, a my możemy się powołać na jego słowa, że królowa Michalda pochodziła ze stron murzyńskich, leżących o 240 mil od Jerozolimy. To samo potwierdza biblia żydowska, że w stronach murzyńskich panował długi szereg królów mądrych i dobrych.
Także znajduje się wzmianka w rozdziale ósmym Dziejów Apostolskich, że św. Filip zaczął głosić wiarę i chrzcić w tamtych stronach. Czytaj dalej....